قوانین جهانی کارهای دریایی چیست؟
کنوانسیون جهانی کار در بخش دریانوردی (Maritime Labour Convention – MLC) یک معاهده بین‌المللی مهم است که در زمینه شرایط کاری و زندگی دریانوردان فعالیت می‌کند. این کنوانسیون در سال ۲۰۰۶ به تصویب سازمان بین‌المللی کار (ILO) رسید و هدف آن ایجاد استانداردهای جهانی برای محیط کار و زندگی دریانوردان است.
برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های این کنوانسیون عبارت‌اند از:
- تعیین حداقل استانداردهای شرایط کار و زندگی دریانوردان در زمینه‌هایی مانند قرارداد کار، ساعات کار، بهداشت و ایمنی، تغذیه و رفاه.
- الزام کشورهای عضو به توسعه و اجرای قوانین داخلی مطابق با این استانداردهای بین‌المللی.
- تأکید بر نقش بازرسی و نظارت دولت‌های بندری و پرچم در اجرای این کنوانسیون.
- ایجاد سیستم شکایات برای دریانوردان جهت گزارش عدم رعایت استانداردها.
تاکنون بیش از ۱۰۰ کشور به این کنوانسیون پیوسته‌اند و آن را به قوانین داخلی خود تبدیل کرده‌اند. این کنوانسیون نقش مهمی در بهبود شرایط زندگی و کار دریانوردان در سطح جهانی ایفا می‌کند.
چه نقشی برای سازمان بین‌المللی کار در اجرای این کنوانسیون وجود دارد؟
سازمان بین‌المللی کار (ILO) نقش مهمی را در اجرای کنوانسیون جهانی کار در بخش دریانوردی (MLC) ایفا می‌کند:
- ایجاد و تصویب کنوانسیون: ILO این کنوانسیون را در سال ۲۰۰۶ تدوین و به تصویب رساند تا استانداردهای جهانی برای شرایط کار و زندگی دریانوردان را مشخص کند.
- کمک به کشورها در اجرای قوانین: ILO به کشورهای عضو در زمینه تطبیق قوانین داخلی با استانداردهای MLC مشاوره و کمک می‌دهد.
- پایش و نظارت بر اجرا: ILO گزارش‌های کشورها را بررسی کرده و از طریق بازرسی‌های بین‌المللی، نظارت بر اجرای کنوانسیون را انجام می‌دهد.
- ارزیابی شکایات: در صورت وجود شکایات از سوی دریانوردان، ILO به بررسی و پیگیری آنها می‌پردازد.
- ارائه تفسیر رسمی: ILO به عنوان نهاد صاحب‌صلاحیت، تفسیر رسمی از مفاد کنوانسیون را ارائه می‌کند تا در اجرای یکنواخت آن به کشورها کمک نماید.
در مجموع، نقش هدایتی، نظارتی و حمایتی ILO در اجرای مؤثر این کنوانسیون بین‌المللی بسیار مهم و ارزشمند است.
چه کشورهایی به کنوانسیون جهانی کار در بخش دریانوردی ملحق شده‌اند؟
بیش از ۱۰۰ کشور به کنوانسیون جهانی کار در بخش دریانوردی (MLC) لحق شده‌اند. برخی از کشورهای مهم عضو این کنوانسیون عبارت‌اند از:
کشورهای اروپایی: آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، انگلستان، هلند، بلژیک، یونان و دیگر کشورهای اروپایی
کشورهای آمریکایی: ایالات متحده آمریکا، کانادا، برزیل، آرژانتین و مکزیک
کشورهای آسیایی: چین، ژاپن، کره جنوبی، هند، سنگاپور و مالزی
کشورهای آفریقایی: آفریقای جنوبی، مصر، مراکش و نیجریه
کشورهای اقیانوسیه: استرالیا و نیوزیلند
این کشورها با ملحق شدن به این کنوانسیون بین‌المللی، متعهد به اجرای استانداردهای آن در قوانین و مقررات داخلی خود شده‌اند. این امر بر بهبود شرایط کاری و رفاه دریانوردان در این کشورها تأثیر بسزایی داشته است.
مسئولیت کشورهایی که به این کنوانسیون ملحق شده‌اند؟
کشورهایی که به کنوانسیون جهانی کار در بخش دریانوردی (MLC) ملحق شده‌اند، دارای مسئولیت‌های مهمی هستند:
- اجرای قوانین و مقررات ملی: این کشورها موظف هستند قوانین و مقررات داخلی خود را مطابق با استانداردهای تعیین شده در MLC اجرا کنند.
- نظارت بر شرایط کار دریانوردان: کشورهای عضو باید بر شرایط کار و زندگی دریانوردان در کشتی‌های تحت پرچم خود نظارت کنند و از رعایت حقوق آنان اطمینان حاصل کنند.
- صدور گواهینامه کشتی: این کشورها باید گواهینامه کشتی را صادر کنند که نشان‌دهنده انطباق کشتی با الزامات MLC است.
- رسیدگی به شکایات: کشورهای عضو باید به شکایات دریانوردان در خصوص نقض مقررات MLC رسیدگی کرده و اقدامات اصلاحی را اتخاذ نمایند.
- همکاری بین‌المللی: این کشورها باید در زمینه اجرای MLC با سایر کشورهای عضو همکاری داشته و اطلاعات را به طور منظم به سازمان بین‌المللی کار گزارش دهند.
به‌طورکلی، پیوستن به این کنوانسیون بین‌المللی مسئولیت‌های مهمی را برای کشورهای عضو ایجاد می‌کند تا حقوق و شرایط کار مناسب دریانوردان را تضمین نمایند.
چه کشورهایی هنوز به کنوانسیون جهانی کار در بخش دریانوردی ملحق نشده‌اند؟
متأسفانه، برخی کشورهای مهم هنوز به کنوانسیون جهانی کار در بخش دریانوردی (MLC) ملحق نشده‌اند. برخی از این کشورها عبارت‌اند از:
- روسیه: این کشور یکی از قدرت‌های دریایی بزرگ جهان است، اما تاکنون به MLC نپیوسته است.
- عربستان سعودی: این کشور نیز یکی از بازیگران مهم در صنعت دریانوردی جهان است، اما هنوز به این کنوانسیون ملحق نشده است.
- برزیل: برزیل به عنوان یکی از کشورهای آمریکای لاتین با صنعت حمل دریایی گسترده، همچنان به MLC نپیوسته است.
- ایران: علی‌رغم داشتن بنادر مهم در خلیج فارس، ایران تاکنون این کنوانسیون را تصویب نکرده است.
- کره شمالی: این کشور نیز تاکنون به MLC ملحق نشده و استانداردهای آن را اجرا نمی‌کند.
به‌طورکلی، برخی از کشورهای درحال‌توسعه و کشورهای با حاکمیت‌های خاص هنوز به این کنوانسیون جهانی نپیوسته‌اند که این مسئله می‌تواند بر وضعیت دریانوردان در آن کشورها تأثیر منفی داشته باشد.
چه تأثیری از اجرای این کنوانسیون بر حقوق دریانوردان در کشورهای عضو برجای می‌ماند؟
اجرای کنوانسیون جهانی کار در بخش دریانوردی (MLC) توسط کشورهای عضو، تأثیرات مثبت و محسوسی بر حقوق و شرایط کار دریانوردان در این کشورها برجای می‌گذارد:
- استانداردهای حداقلی کار: این کنوانسیون حداقل استانداردهایی را برای ساعات کار، دستمزد، تعطیلات، بهداشت و ایمنی دریانوردان تعیین می‌کند که باید در کشورهای عضو اجرا شود.
- بهبود شرایط زندگی بر روی کشتی: الزامات MLC شرایط اسکان، تغذیه، تفریح و رفاه دریانوردان را ارتقا می‌دهد.
- حمایت از حقوق دریانوردان: این کنوانسیون مقرراتی برای پرداخت دستمزد، بیمه و مزایا، مرخصی و محافظت در برابر اخراج غیرقانونی دریانوردان وضع می‌کند.
- کاهش تبعیض: الزامات MLC موجب می‌شود تا کشورهای عضو تبعیض بر اساس ملیت، نژاد، جنسیت و غیره را در محیط کار دریانوردی حذف کنند.
- فرآیندهای شکایت و حل و فصل: این کنوانسیون، فرآیندهای شفافی را برای رسیدگی به شکایات دریانوردان و حل و فصل اختلافات ایجاد می‌کند.
در مجموع، اجرای کنوانسیون MLC توسط کشورهای عضو، سطح حقوق و شرایط کار دریانوردان را به طور چشمگیری بهبود می‌بخشد و به تضمین کرامت و رفاه آنان کمک می‌کند.
چه مزایایی برای کشورهای عضو در اجرای این کنوانسیون وجود دارد؟
اجرای کنوانسیون جهانی کار در بخش دریانوردی (MLC) توسط کشورهای عضو، مزایای مهمی را برای این کشورها به همراه دارد:
- تضمین استانداردهای بین‌المللی: اجرای MLC موجب می‌شود تا کشورها استانداردهای جهانی را در زمینه شرایط کار و زندگی دریانوردان اعمال کنند.
- افزایش رقابت‌پذیری صنعت دریانوردی: بهبود شرایط کاری دریانوردان، جذابیت کشورها برای جذب نیروی کار ماهر دریانوردی را افزایش می‌دهد.
- ارتقای امنیت و ایمنی دریایی: اجرای استانداردهای بهداشت و ایمنی کار توسط MLC، موجب افزایش ایمنی و کاهش حوادث دریایی می‌شود.
- بهبود شهرت و اعتبار بین‌المللی: کشورهای عضو MLC، شهرت بهتری در زمینه رعایت حقوق دریانوردان پیدا می‌کنند.
- افزایش سطح مهارت و بهره‌وری نیروی کار: ارتقای شرایط رفاهی و شغلی دریانوردان، انگیزه و بهره‌وری آنان را بالا می‌برد.
- کاهش هزینه‌های قانونی و اجتماعی: اجرای MLC هزینه‌های مربوط به شکایات دریانوردان و حوادث دریایی را کاهش می‌دهد.
در مجموع، اجرای MLC به ایجاد محیط کار ایمن و منصفانه برای دریانوردان کمک می‌کند و در نتیجه رقابت‌پذیری و پویایی صنعت دریانوردی را در کشورهای عضو افزایش می‌دهد.
